Levensverhaal

Geboren

Peter in de zomer

Peter is geboren 16 april 1943 in het dorpje Kropswolde. Hij was een nakomertje, hij had nog 2 oudere zussen. Zijn ouders bezaten een cafe /restaurant in Kropswolde.

Opgroeien

Peter is de eerste jaren van leven vooral opgevoed door zijn oudere zussen. Na de oorlog heeft zijn vader het café verkocht.
Toen Peter 4 jaar was zijn ze verhuisd naar Kolham. Zijn vader ging als ober/kelner werken in de uitspanning de Witte Bergen in de IJhorst. Peter was daar zomers ook vaak te vinden en daar hebben wij elkaar ontmoet. Ik was toen net 15 jaar en was met mijn familie daar op vakantie.

Studie

Peter studeerde voor zijn “Bimetal fijn metaal” diploma.
Na afronding van zijn studie moest hij in zich melden voor militaire dienst en werd gelegerd in Oirschot. Hij werd korporaal, maar dat hield in dat hij 3 maanden langer in dienst moest blijven.

Dienst / werk

Na zijn diensttijd, kreeg mijn vader een hersenbloeding en stond mijn moeder er alleen voor om het installatiebureau en winkel (die zijn hadden) alleen voort te zetten.
Na een grote flop met een ingehuurde bedrijfsleider, besloot Peter om weer “gewoon” soldaat te worden en af te zwaaien uit de militaire dienst en te helpen in de zaak. Hij heeft vele avonduren opgeofferd om al benodigde diploma’s te halen.

Trouwen / kinderen

Tijdens zijn diensttijd zijn wij verloofd (op aug. 1964) en op 1 april 1966 zijn we getrouwd. In Jan. 1967 werd onze eerste zoon geboren (Jakob Remmert), dit kereltje lag het grootste gedeelte in het ziekenhuis en is uiteindelijk toen hij 9mnd. was overleden.
Daarna werd in Aug. 1968 onze Jack geboren.  Eén jaar later kwam Marco. Ook hij kreeg problemen met zijn gezondheid en is uiteindelijk op 5 jarige leeftijd overleden.
Hierna kregen we nog een gezonde dochter Monique en zo was ons gezin compleet.

Vrije tijd

Aangezien we in de binnenstad woonden, hadden we een tent bij het Zuidlaarder-meer die werd gebruikt als weekend verblijf. Later werd deze ingeruild voor een oude engelse toercaravan en nog weer later een stacaravan. Mijn vader krabbelde enkele jaren na de hersenbloeding weer op en heeft nog jaren gezellig met Peter samengewerkt in het installatie bedrijf. Mijn moeder en ik deden de winkel, toen nog in witgoed. In deze tijd begon Peter ook met de bouw van een zeilboot. Later startte hij nog andere hobby's.

Werken naar einde winkel

Toen de kinderen groter werden en mijn ouders zich terugtrokken uit de zaak, bleef Peter het installatie bureau doen en ik behield de winkel. Omdat er in de witgoedhandel weinig brood te verdienen was, zijn we overgestapt op enkel verlichting.
De stacaravan werd verkocht en er kwam een toercaravan, deze stond het gehele zomerseizoen op de camping bij het Zuidlaardermeer en in de vakantie gingen we met de kinderen op vakantie naar Frankrijk. Ook toen de kinderen groot waren, gingen ze nog altijd graag met ons mee.
De kinderen trouwden en er kwamen 4 kleinkinderen. Peter wou geen opa worden dat vond hij zo oud klinken, maar toen de kleinkinderen er eenmaal waren genoot hij er zichtbaar van. Als ik eens voorstelde om langer op vakantie te gaan nadat we waren gestopt met werken, wilde hij dit niet want hij kon de kleinkinderen niet zolang missen.

Einde winkel

Toen het in de winkel drukker werd, besloot Peter 's morgens installatie werkzaamheden te doen, en voor zo ver mogelijk ‘s middags samen in de winkel. Dit hebben we jarenlang volgehouden totdat er een koper kwam voor ons pand aan het Zuiderdiep, Peter was toen bijna 65 jaar, en we besloten om per 1 augustus, in het jaar dat Peter 65 jaar werd, met de zaak te stoppen. We vonden beiden de druk om altijd klaar te moeten zijn en nooit eens een keer “zomaar” de deur uit te kunnen lopen erg zwaar worden.

Darmklachten

In december 2007 begon Peter met darmklachten. In januari naar de specialist en deze kwam met het bericht darmkanker, “DOING”….. Gelukkig waren er geen uitzaaiingen en konden ze door middel van een kijkoperatie het foute deel weghalen.
De opname was op 31 Mrt. (Monique haar verjaardag) en werd op 1 April (onze trouwdag) geopereerd. Peter herstelde supersnel, na  5 dagen was hij weer thuis en na een week sprong hij weer bij in de winkel. Dit moest ook wel want de winkel en het magazijn moesten leeg voor augustus.

Geen vuiltje aan de lucht leek het, tot mei 2008 bij een controlescan er uitzaaiingen in de lever gevonden werden, maar werd ons verzekerd, we waren er op tijd bij en met een RFA behandeling konden deze uitzaaiingen worden weggebrand.
Wij wachten voor een oproep, diverse malen gebeld wanneer de opname gepland stond, maar steeds nul op het rekest. Intussen de winkel leeg en verhuisd naar ons nieuwe huisje aan de haven. We genoten van het vakantie gevoel dat we toen hadden en van elkaar.
Eindelijk volgde eind september de oproep voor de behandeling. Peter werd opgenomen maar werd op de dag van de operatie naar huis gestuurd want de anesthesist was ziek.
We hadden gevraagd of dit lange wachten geen kwaad kon, maar “nee, dit kon geen kwaad”.

Eindelijk eind oktober weer een oproep, maar kreeg dit keer op de operatiekamer het bericht te horen dat de operatie kan niet worden uitgevoerd want er zijn te veel uitzaaiingen. Terug naar de oncoloog, die ons vertelde dat Peter met een chemo nog 3 jaar te leven te leven had, zonder chemo nog een half jaar. Natuurlijk ga je dan voor de chemo, de eerst kuur doorstond hij zonder erge problemen, de tweede werd een stuk minder. Hij werd hondsberoerd en zat de gehele dag als een ziek vogeltje op de bank.
Intussen hadden we dr. Vogl ontdekt via het internet. Deze dokter. spuit de chemo rechtstreeks in de lever en dan heb je minder bijverschijnselen.
Deze stap genomen en Peter onderging 1x in de 5 weken een behandeling zonder problemen. De eerste week iets flauw op de maag, maar verder geen problemen. Na die week deed hij alles weer; tennissen, modelvliegen, bootje varen.  In Juli 2009 waren de uitzaaiingen zover geslonken dat ze weg gelaserd konden worden.
Na 2 behandelingen waarvan hij wel ziek werd, werd hij in okt. 2009 “schoon” verklaart.

Laatste weken

In december 2009 waren er bij een controle scan weer enkele kleine oplevingen en volgens dr. Vogl was dit met enkele behandelingen onder controle. In december de eerste en begin februari 2010 de 2e.

De behandeling in februari begon hij met buikgriep, die we bijna allemaal hadden gehad. Toch de chemo doorgezet. Erg fit was hij die week er na niet. Wel kregen we van dr.Vogl bericht dat de oplevingen de kop ingedrukt zijn en er geen kwade activiteit was. Die week bleef Peter erg beroerd. Maar ja wat wil je, buikgriep en chemo dat gaat dubbel op.
6 dagen na de behandeling had de dip zijn hoogte punt. Van de plaatsvervangende huisarts medicijnen gekregen, die een beetje hielpen. Die avond ging het al iets beter, maar Peter was verschrikkelijk verzwakt.

Donderdag 11 febr. was de huisarts nog langs geweest, wilde het nog even aanlijken omdat alles er nu iets beter uitzag. ‘s Middags hebben we allebei even geslapen. Ik was de hele nacht in touw geweest om Peter te verzorgen.
Toen ik wakker werd zei Peter: “ik kan mijn benen niet bewegen”. Het kriebelen onder de voeten voelde hij gelukkig wel. Toch direct een opname geregeld. Hij was nog wat verdrietig omdat hij naar het ziekenhuis moest. Nog even samen geknuffeld en gehuild en zodra ik het telefoontje kreeg dat de ambulance onderweg was, valt Peter weg. Hij ademt normaal, maar is niet meer aanspreekbaar, wat een schrik.
Direct een spoedambulance geregeld. Nadat ik naar beneden loop om de deur voor ze open te doen en weer boven kom, zijn ze hem al aan het reanimeren. Na  20 minuten komt zijn hartslag weer op gang, maar er wordt wel gezegd, mevrouw dit is zeer ernstig.
De kinderen waren intussen ook gearriveerd. Peter in de 1e ambulance naar het ziekenhuis en Jack en ik in de 2e. Dick en Monique kwamen, na het bij mij thuis wat opgeruimt te hebben, naar het ziekenhuis. Sina arriveerde later vanuit Diemen in het ziekenhuis.

Na een eindeloze avond tussen hoop en vrees geleefd te hebben, kregen we het bericht dat ze stopten met de beademing. Er was te veel beschadigt het had geen nut om hem aan de beademing te laten.
Direct na het stop zetten van de beademing overleed Peter ook direct

Zo onverwachts!!!

We hebben een onderzoek laten doen naar de juiste oorzaak van zijn overlijden, zodra hier meer over bekend is zetten we dit hier op de site.