Het is zo oneerlijk dat je bij ons weg bent genomen,
Je was onze rots in de branding, mijn zielsverwant.
We moeten nu zonder jou verder,
Nooit meer je schouder om tegen aan te kruipen,
Nooit meer knuffelen
Iedere avond in een groot leeg bed.
Nooit meer samen met Simba wandelen,
Nooit meer eendjes voeren,
Niet meer met de caravan op pad.
Gelukkig blijf je in mij verder leven, maar we zullen je verschrikkelijk missen.
Lieve Peter je blijft in ons hart, we houden van je!!!!!!
Dineke